15-05-2023
Maandagochtend 15 mei 2023. De eerste dag van onze roadtrip door Portugal.
Een laatste reisje met ons tweetjes, vooraleer Ronaldo (want zo hebben mijn oudste 3 onze mini voorlopig genoemd.), onze wereld op zijn kop zet. Een babymoon, heet dat dus blijkbaar. Al stond de reis al langer vast dan de komst van Ronaldo. Anyway. We gaan naar Portugal voor 10 dagen en dat wordt, met een bruiloft van vrienden ergens halverwege als hoogtepunt, een toponderonsje waar we best lang naar hebben uitgekeken. Mixed feelings. Dat ook. Want ik laat er 3 thuis die ik nooit eerder voor zoveel dagen achterliet...
We begeven ons richting station Kortrijk om daar om 6u11 een rechtstreekse trein naar de luchthaven te nemen. Files vermijden, want 's morgens naar Brussel met de wagen schijnt geen cadeau te zijn. We stappen op en al snel horen we door de speaker dat door omstandigheden tussenstop Oudenaarde van de lijst stops is geschrapt. Daar hoeven we niet te vertoeven dus geen erg in dat bericht. Niet veel later komen we, surprise-surprise, aan in Oudenaarde en wat blijkt? Oepsiedaisy, Oudenaarde is DE ENIGE stop van deze trein. De conducteur kreeg blijkbaar foute communicatie door van bovenaf. Hop allemaal eraf, begeef je naar spoor 4 want binnen 3 minuten kan je met deze trein naar Gent-Sint-Pieters. Lief, die geen 27 weken zwangere vrouw met een valies van 20 kilo wil laten zeulen, sleurt in alle haast de beide koffers van die trein en we reppen ons naar spoor 4.
Thank God, we zitten er juist op als de conducteur al fluitend zijn deuren sluit. We zoeken onderweg naar Gent het spoor op die we van doen hebben om de luchthaven te bereiken. Dat blijkt spoor 10 te zijn. Het is ondertussen 7u. Volgens onze geplande trein waren we binnen een half uurtje in Zaventem. 2u vooraf zoals het hoort. Een gezellige spits-boemeltrein komt aan, zij het een minuut of 10 te laat, en we verhoppen nog maar eens met heel onze inboedel op trein 3. De conducteur doet zijn zegje zoals we dat van hem gewoon zijn; deze trein stopt in bla bla bla bla bla bla bla bla bla. We kijken naar elkaar. Het waren zo'n stad of 13 denk ik. Deze trein heeft meer weg van een toeristische trein dwars door België.
We zullen de luchthaven met deze trein bereiken om 8u36. Help, da's krap maar als we hollen lukt het ons wel. Al hoppend op ons boemeltreintje bellen we met Brussels Airlines en doen we ons verhaal. Inchecken van de bagage kan tot 8u40. Daarna kunnen ze niets meer voor ons doen. Fuck. Dat wordt rennen. Voor de 3e keer vandaag. We besluiten alvast een planB te bedenken. We stoppen de essentials in onze handbagage en, als we te laat zijn om in te checken, laten we onze bagage achter in een locker ter plaatse, en gaan we de vlieger op met louter handbagage. Weinig dat niet te koop is ter plaatse hoorde ik mijn schoonzus onlangs zeggen. En daar zit iets in.
Onderweg moet ons boemeltreintje aan een station nog even wachten om een collega treintje te laten passeren, dus de minuten vliegen voorbij en er worden excuses aangeboden voor de vertraging. We komen aan rond kwart voor negen. Plan A is dus al definitief van de tafel geveegd. We verliezen opnieuw kostbare minuten omdat onze online nmbs-tickets, noch onze uitgeprinte nmbs-tickets doen wat ze horen te doen aan die automatische deuren om de luchthaven te kunnen betreden. Ik denk dat het zo rond 5 voor negen is als we zijn waar we horen te zijn en we gewoon zo snel mogelijk onze bagage willen dumpen. Echter, sinds de aanslagen kan er geen bagage meer worden achtergelaten. De persoon die ons dit vertelt maakt ons vrij snel duidelijk waar het op staat. De vlucht van 9u20 naar Faro zal zonder ons zijn.
Dan maar naar de dienst van Brussels Airlines, zien of we een volgende vlucht kunnen boeken. Helaas, dat zal vandaag niet meer lukken. We laten de dame in kwestie weten dat we online zagen dat er wel nog een vlucht was via Transavia in de late namiddag. Ze zegt ons dat we deze kunnen boeken bij de collega's van Transavia maar dat onze retourvlucht dan vervalt, tenzij we bijbetalen. Begrijpen wie begrijpen kan. We zitten er dan wel niet op, maar we hebben hem toch betaald, die heenvlucht? In Godsnaam, met welk recht kan die retourvlucht dan vervallen zonder extra bijbetaling?! Blame the hormonen maar ik sta half te lachen en half te huilen tegelijk. Ergens voel ik zoveel woede, frustratie en onmacht en anderzijds is alles wat de afgelopen 2u is gebeurd zo absurd dat ik bijna moet lachen als ik erover nadenk. Zie Peppi en Kokki hier nu staan; alle digitale tickets ook uitgeprint meegebracht (want je weet maar nooit). Zowel Belgische identiteitskaart als internationale mee, idem dito rijbewijs. Met de trein om zeker de file te vermijden. En we trappen van de ene kak in de andere sinds deze morgen.
Gezien ik zwanger ben had ik bijbetaald indertijd om kosteloos de vlucht te kunnen verplaatsen naar een andere datum. Dit zorgt dat ze onze retourvlucht kosteloos kan laten voor wat ie is. Maar het geld van de verloren heenvlucht zijn we kwijt. Gek dat we toch enthousiast zijn. Fout dat je als consument al weet dat je op geen terugbetalingen moet rekenen. Dus elke extra kost die vanaf dat moment wordt vermeden is een klein vreugdesprongetje waard.
We begeven ons naar de balie van Transavia en betalen evenveel als onze initiële heen- en retourtickets, maar dan dit keer voor enkele tickets. Zuur. On-waar-schijn-lijk zuur. Maar het heeft geen zin om er ons nog verder in op te jagen. Dus knoppeke draaien en bankkaart erin.
En daar zitten we dan, in de Panos, voor een uur of 3 alvorens we onze bagage kunnen inchecken. Lief ziet uiteraard de opportuniteit om te werken. Initieel wou ik deze tekst toen al schrijven, maar mijn innerlijke Ludo was er nog niet klaar voor. Dus begon ik vooruit te denken aan wat deze retard voor het verdere verloop van de reis zou betekenen. Het was namelijk de bedoeling om te landen om 11u20 en om vervolgens om 14u ons roadtripbusje te gaan oppikken bij de verhuur. Maar nu landen we maar om 18u en de verhuur sluit om 17u.. Geweldig.
Het kostte me redelijk wat moeite om iemand bij Roadsurfer (de firma waar we het busje huurden) te pakken te krijgen maar finaal is het me gelukt. En hoewel de dame in kwestie super meelevend was kon ze ook bitterweinig voor ons doen. De verhuur sluit om 17u en daar is niets aan te doen. De €99 voor de eerste nacht kan ook niet worden gereduceerd, wel wil ze een papier opstellen zodat wij het mogelijks kunnen verhalen op de nmbs. Wanneer je het busje 's morgens om 9u ophaalt dien je €49 extra te betalen. Gezien onze sneue situatie willen ze hier wel een geste doen waardoor we bij hen 'slechts' €50 verloren zijn. Again is elke extra kost die vermeden is een vreugdesprongetje waard. Vooral ook omdat Roadsurfer hier een geste doet terwijl zij nergens schuldig aan zijn.
Dan rest me enkel nog een hotelletje te boeken in Faro voor die eerste nacht en dan kan onze vakantie beginnen. We boekten het Eva senses hotel en de view maakte na een lange kutdag veel goed. We gingen nog even de stad in waar we op een zonnig terrasje genoten van een cocktail/mocktail terwijl een straatmuzikant de ruimte vulde met covers van de Dire straits en dergelijke. Het was finaal een schone avond. We waren dankbaar dat we er waren geraakt en dat onze vakantie kon beginnen. Vroeg bedje binnen en morgen kan het avontuur, zoals initieel gepland, beginnen. Can't wait.
See you tomorrow,
X,
EJ
Comments