03-06-2020
Viezeriken, daar kan ik me echt ongelofelijk in opjagen. Ik huiver bij het lezen van verhalen over pedofielen of verkrachters. De tranen springen me spontaan in de ogen als er drama's gebeuren zoals met Julie Van Espen. Het is als vrouw dan ook een heel akelig idee om te beseffen hoe weinig weerstand je kan bieden wanneer een man je met slechte intenties benaderd.
Zo dapper ben ik op klaarlichte dag, zo miezerig voel ik me als ik 's avonds alleen op pad ben.
En ja d'accord, we leven hier niet in Chicago, maar toch. Het is heus niet enkel in grootsteden dat dergelijke tragedies zich voordoen. Op dat vlak ben ik een echte angsthaas. "Een benauwde skete", om het int West-Vlaams te stellen. Overdreven? De geschiedenis heeft van mij een dramaqueen gemaakt, jammergenoeg. Dus als ik alleen aan het wandelen ben, ben ik zot op mijn hoede. Mijn ooghoeken draaien overuren en ik loop steevast met mijn gsm in mijn hand, klaar om iemand te bellen en te schreeuwen om hulp. Niet dat je daar op zo'n moment nog tijd voor hebt allicht, maar dit vals gevoel van veiligheid werkt nu eenmaal bij mij.
Vanavond ging ik met mijn zus sporten in openlucht. Want zo gaat dat nu in tijden van corona. Op mijn voorstel gingen we te voet. Op de terugweg ligt het huis van mijn zus 3 straten eerder dan het mijne. En jackpot! Kruiste mijn weg toch wel niet met het prototype van een viezerikske.
Jij daar, in je garagepoort, met je tenen net op de stoep.
Jij, met je beide handen in je trainingsbroek, je sigaret losjes in je rechter mondhoek, die me daarnet intern de stuipen op het lijf joeg , ge moest u schamen!
En jawel, ik liep lekker stoer door, met mijn kap op mijn hoofd, je geen blik waardig gunnend.
Ik val nog liever dood dan aan types zoals gij te bekennen dat ik het in mijn broek doe, maar van zodra ik het hoekje om was, liep ik de poten van mijn gat.
De adrenaline gierde door mijn lijf. En waarom? Voor niks uiteraard.
Al bewees de jongen met sportzak op de fiets (die zijn hoofd tot 2 keer toe in onze richting draaide) dat jij je vreemd gedroeg en niet dat ik paranoia ben.
Jij zal je nu wel van geen kwaad bewust zijn.
Met je "hmm, allo juffrouw, ça va?" en weet ik veel wat je nog allemaal zei terwijl je voorzichtig een stapje naar voren deed in mijn richting. Dat dergelijke provocerende, wannabe flirtmanieren heel bedreigend overkomen dat zul je wel niet beseffen. Met het verstand van een garnaal kan er eigenlijk ook niet meer van jou verwacht worden.
Ook al had je behalve simpel doen allicht totaal geen intenties, je hebt het recht niet om zo tegen een vrouw alleen op pad te spreken. Je zou beter moeten weten. Je hebt misschien een zus? Je hebt sowieso een moeder. All i'm asking, is for a little respect, just a little bit.
Want, zonder bovenstaand scenario te willen opkloppen, ik ben diep vanbinnen heel blij dat ik dit hier kan neerpennen vanuit mijn zacht bed in mijn veilig huis. Ik ben heel dankbaar dat ge ne creep van den Aldi zijt en ik nu niet ergens versteend van schrik, of erger nog dood, gedumpt lig.
Het trieste is, dat dit bijlange niet de eerste keer is. Dat ik de vrouwen geen eten zou kunnen geven die iets gelijkaardigs zijn tegengekomen. En ook al is er hier nu niets "ergs" gebeurd.
Het voelt gewoon zot vies om zo benaderd te worden, ik kots op kerels met zo'n mentaliteit.
En ik ben ervan overtuigd dat ik lang niet de enige ben die me mateloos stoor aan dit soort macho gedrag. Dus boodschap van algemeen nut aan alle vieze mannetjes die dit hier hebben gelezen: stop daarmee. Ge gaat er niemand mee binnendoen, wel integendeel.
Ps: aan de jongen met de sporttas op de fiets, bedankt om zo alert te zijn.
De mama mag trots zijn op u!
X
EJ
Commentaires