04-07-2021
Een nieuwe dag. Een lied van op Marco Borsato zijn album Zien. Uitgebracht in 2004. Ik kreeg het, toen 14 jaar, van een vriend die het gedownload had op Limewire, want zo ging dat toen.
Mijn titel is een strofe uit het lied waar ik me plots heel erg door aangesproken voelde...
2021 deed bij mij een boek dicht en op de één of andere manier ging mijn hart een tijdje mee dicht, samen met dat boek. Ik had tijd nodig. Plaats en ruimte nodig. Inzicht nodig. Rust nodig.
De dingen eens vanop een afstand bekijken. Mezelf in vraag stellen, mezelf evalueren. En dat deed ik ook. Het was een confronterende, maar leerrijke trip, die kritische zoektocht naar mezelf.
Every new beginning comes from some other beginning's end zong Semisonic. Ik vind dat een schone gedachte. De tijd gaat zo waanzinnig snel. Niet te geloven dat we weeral over de helft van dit nieuwe jaar zijn. Niet te geloven dat ik ondertussen al bijna 7 maand gescheiden ben. Niet te geloven dat corona nog steeds een topic is in ons leven. Hadden we toen geweten dat... Het feit dat we niet weten wat er morgen komt is even vaak griezelig als geruststellend. Want ik had in maart 2020 niet willen weten dat die corona ellende zolang zou aanslepen. Maar alles komt goed. (Altijd trouwens.) Er is licht aan het einde van de tunnel. We krijgen ons leven terug, beetje bij beetje, eindelijk. En ik kan niet wachten om dat leven weer keihard in handen te nemen.
"Live your life with arms wide open
Today is where your book begins
The rest is still unwritten"
natasha bedingfield - unwritten
Laat dit exact zijn hoe ik het momenteel aanvoel. Iedereen heeft tegenslagen in het leven. In iedermans leven gebeuren er dingen die hij/zij initieel anders voor ogen had. Maar dat is net de kunst. Om te leren dansen in de regen. Om ondanks de tegenslag te blijven beseffen wat voor een geschenk dat het leven an sich is. Ik besef heel goed dat ik dit niet had gekund was ik niet zo goed omringd geweest. "The golden club", op kop. Beter bekend als de nest vrouwen die me maandenlang onder hun vleugels nam. Om samen te rumikubben, naar de tulpenweide te gaan, om ons één kanon te drinken, om lief en leed mee te delen. Als die ene vriendin facetimed vanuit de traiteurszaak omdat jij in quarantaine zit en zij je van pla'kes zal voorzien. Als die andere vriendin voor jou naar de veritas cruist omdat je vanuit je luie zetel nu toch zo graag zo'n scrunchies met linten aan had gehad, als de derde vriendin op zondagavond om 20u in haar pyjama de nachtwinkel binnengaat om een potteke Ben & Jerry's om je vervolgens te laten snotteren en janken en snikken op haar schouder terwijl je samen het bakje soldaat maakt,... Dan weet je. Je hebt ze. Dat zijn het soort mensen die je nodig hebt als je het eventjes allemaal niet meer ziet, als het eventjes allemaal tegenslaat.
Naast die gouden vrouwen heb ik al bijna 20 jaar de eer om lid te zijn van de Slore. Een bende vrienden, mannen en vrouwen door elkaar, die elkaar vonden in het college in 2003. Sommigen gingen weg, nieuwelingen kwamen er x aantal jaren later bij. Maar wij zijn zo hecht dat, zelfs als we er niet zijn, we er toch zijn voor elkaar. Zij zijn de vrienden waar ik melig van word als ik er nog maar aan denk. Want het is letterlijk feest als je met de slore op stap bent geweest! Zondag aanstaande is er eentje jarig. En komen we weer samen. Finally! Velen zie ik voor het eerst na lange tijd terug, man ik kan niet wachten. Laat dat iets zijn waar ik corona dankbaar voor ben. De magie die ik nu voel omdat we met vrienden gaan afspreken. Ik voel het ook als ik ga eten op restaurant. Dat waren dingen die ooit zo normaal waren tot dat het ons voor maanden werd afgepakt. Klein gelukske heet dat nu. Ik kijk helemaal anders naar die kleine, doch superbelangrijke, dingen in het leven. Ik neem ze niet meer zomaar voor vanzelfsprekend.
Nu goed. Ik zocht mezelf, ik vond mezelf. Corona kwam, Corona is klaar om te vertrekken.
Het gaat goed met mij en het doet fijn om dit hier zo even te kunnen neerschrijven.
Ik ben klaar voor een zomer vol avontuur, vriendschap, liefde en al het moois wat de wereld mij te bieden heeft! Gracias à la vida!
Het leven is de Max! Zegt dakik et gezegd eb ;-)
X
EJ
Comentários