01-10-2019
Één van de zalige dingen aan moeder zijn is ervaren hoe je kinderen je overschatten. Mama kan alles, mama weet alles, mijn mama is de beste,...
Tot op die dag waarop Charlie me vraagt: "Mama, wie was er eerst? Jezus of de ridders?" Euuuhm.
Eerlijk is eerlijk, van geschiedenis heb ik geen kaas gegeten. Laat ons zeggen dat blokken mijn sterkste niet was en dat alle vakken waar je ooit voor moest blokken mijn grootste zwakheden zijn in het dagelijkse leven. Het is niet zomaar dat ik (door de schuld van Gert Verhulst) tot mijn 16e dacht dat Timboektoetoe een stad was en dat ik bij quizvragen als "hoe heet de hoofdstad van" of "in welke periode leefde.." wijselijk mijn mond hou. Als het op geschiedenis en aardrijkskunde aan komt maak ik mezelf in no-time onsterfelijk belachelijk.
Ik hoor het mezelf als tiener nog zeggen tegen ons moeder als ik thuis kwam met mijn rapport: "Ik ben erdoor, ben wel hier en daar één van die kleine vakskes uit het oog verloren, maar ge kunt u tijdens de examens niet op alles concentreren." Die 'onnozele' vakskes van één of twee uur per week maken wel het verschil tussen een sterke algemene kennis of een complete sukkel op vlak van basiskennis. Ik ben dus zo'n complete sukkel. Zo stoer was ik toen, zo achterlijk voel ik me nu wanneer ik absoluut geen benul heb wat te antwoorden bij dergelijke algemene kennisvragen. Soms vraag ik me af hoe slim of hoe dom ik eigenlijk echt ben. Ik ben op school nooit echt een werker geweest. Had ik het niet mee van in de les, dan was het een spijtige zaak op mijn toets/examen. Altijd met de hakken over de sloot, altijd gevaarlijk nipt goed ingeschat maar altijd erdoor. 6 jaar humaniora. Eentje economie, nadien 3 humane wetenschappen. Stel dat ik mijn focus nu wel eens op school had gelegd. Dat ik toen de streber was die ik nu ben. Hoe slim of hoe dom was ik dan? Welke studies ging ik dan al dan niet tot een goed einde hebben gebracht?
Zou ik het willen herdoen en anders doen? Hell no! Ik ben zot content met wat ik bereikt heb door aan mijn 18e al te beginnen werken. Wel zou ik die 6 jaar beter mijn best hebben gedaan. Meer hebben opgestoken van de les, in plaats van me zorgen te maken over wie met wie ging en wie op wie een oogje had. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer en Charlie zijn vraag is daarmee nog niet beantwoord. Erger nog, er is nog een vraagje bijgekomen. "Mama, ik wil de wereld zien!" Top jongen, mama ook. "Als ik een put graaf in de tuin, suuuuperdiep, waar denk jij dan dat ik zal zijn als ik erin kruip? In Spanje of in Frankrijk?" Ik kijk hem ???????? aan waarop hij het schitterende antwoord geeft, zij het een tikkeltje verbaasd dat ik dat nu zelf niet wist. "Mama, de aarde is rond. Dat is gelijk een bal. Dus als je een put graaft kom je toch ergens anders? In een ander land?" Check. Het enige wat in mij opkomt is: "Nou vraag ik je? Ist ie em zo slim of benne kik zo dom?". Dit zijn zo van die vragen die ik me als 5-jarige zeker en vast nooit van zijn leven heb gesteld. Het is alsof zoonlief beseft dat ik niet alleen op geschiedkundig vlak een dikke nul ben, maar dat hij van plan is om me ook op aardrijkskundig vlak het vuur aan de schenen te leggen.
Wat doe je als je kind maar raak vraagt en je geen flauw benul hebt hoe of wat je daarop moet antwoorden? Correct. Dan vraag je een hulplijntje.
Mr. Vandewalle kruist dagelijks mijn pad wanneer ik de kinderen 's middags naar school terugbreng. Mr. Vandewalle is toevallig geschiedenisleraar en mr. Vandewalle is nu nog nen type waarbij ik me niet kapot geneer om toe te geven dat Charlie me vragen stelt waarbij ik het in Keulen hoor donderen. Mr Vandewalle is onder de indruk van de categorie van interesse bij een kereltje van nog geen 5 jaar. Blijven stimuleren! Zeker op in gaan! Ik zal eens zien wat ik kan vinden die op kinderniveau uit te leggen valt.
Ik kreeg van Mr. Vandewalle een lege tijdslijn mee, met de nieuwe benamingen want er zijn wat wijzigingen gebeurd. En nu kan ik mijn eigen troef weer naar boven halen. Ik ga deze lege tijdslijn over tekenen op ons krijtbord thuis. En elk element die Charlie ophaalt krijgt er zijn eigen plekje op die tijdslijn.
Enthousiast als ik ben wou ik daar vanavond meteen mee starten. Kids zijn zot excited. Ik vraag hen wat ze allemaal op de tijdslijn wensen. Charlie wil vooral weten wat voor, na of tijdens Jezus' periode was. Stiekem vraagt hij zich af of Jezus een T-rex als huisdier had maar mijn tekening zal verduidelijken dat deze 2 zich nogal ver uiteen situeren. Lola wil dan weer weten wanneer de eerste prinses geboren is, de eerste iPad het levenslicht zag en waar op de tijdslijn dat Opa Jef thuishoort.
Geen idee waar programma's opnemen thuishoort maar Familie en Wittekerke staan schonekes op de decoder en ik ben aan het krijten gegaan. Mijne KPNI-mentor zal trots zijn. Dat was een avond zonder blauwe schermkes (afgezien van deze blogpost dan natuurlijk). Enfin, watch & learn....
X
EJ
Comments